MIJN (TAFELTENNIS)VERHAAL

Mijn leven begon op duizenden kilometers van hier. Ik ben in juni 2007 geboren in China. In maart 2009 werd ik geadopteerd door mijn Nederlandse ouders en verhuisde ik naar Nederland. Dit was het begin van een nieuw hoofdstuk, eentje vol kansen, uitdagingen en groei.
Opgroeiend in Nederland, werd ik al vroeg geconfronteerd met mijn fysieke beperking – ik ben geboren zonder mijn linkeronderarm. Ondanks deze beperking, hebben mijn ouders mij altijd gestimuleerd om het maximale uit mezelf te halen. 
Als kind had ik allerlei interesses. Ik heb jarenlang gevoetbald, waar ik ben begonnen als veldspeler en al snel met groot enthousiasme de overstap maakte naar het keepen. Toen ik de leeftijd van de O-13 bereikte en mijn team op een volledig veld met een groot doel moest spelen, was het voor de coach niet meer zo logisch om mij als keeper op te stellen, tot mijn teleurstelling. Dit was voor mij een belangrijke reden om te stoppen met voetbal.

Ik speelde al schaak, maar ben die denksport intensiever gaan beoefenen nadat ik stopte met voetballen.
Al snel begon ik op hoog niveau te spelen. Schaken leerde me om altijd een paar stappen vooruit te denken, en die vaardigheid heeft me in veel aspecten van mijn leven geholpen. Maar toen de coronapandemie toesloeg en ik het schaken tijdelijk alleen online kon beoefenen, begon ik te merken dat ik iets miste. Het sociale aspect van sport, de connectie met anderen, dat vond ik niet meer terug in het schaken. Ik realiseerde me dat ik toe was aan iets nieuws, iets fysieks, iets waarbij ik diezelfde vastberadenheid en passie kon gebruiken, maar dan in een sportieve omgeving.

Het was een vriend die mij introduceerde in tafeltennis. In eerste instantie leek het gewoon een leuke manier om actief te blijven, maar al snel groeide tafeltennis uit tot een passie. Ondanks mijn beperking bleek ik in staat om gewoon mee te kunnen spelen en ik voelde me weer helemaal thuis in de sportwereld.
In korte tijd ging het snel. Ik sloot me aan bij de Rotterdamse tafeltennisclub Alexandria '66, begon intensief te trainen en werd al snel opgemerkt door trainster Saskia Meijer, die ook actief is in de paratafeltenniswereld. Dankzij haar ben ik terechtgekomen bij de paratalentgroep. Ik speel zowel valide tafeltennis als paratafeltennis. Inmiddels woon en train ik op Papendal, het nationale sportcentrum voor topsporters, en daarnaast speel ik reguliere competitie bij Taverzo/Gouda/Gorkum op het een na hoogste niveau voor jeugdspelers. Vanuit het NOC*NSF heb ik de IT-status (internationaal talent).

Hoewel tafeltennis nu een groot deel van mijn leven vult, ben ik ook nog steeds bezig met mijn school.
Toen ik nog in Rotterdam woonde, zat ik op het Erasmiaans Gymnasium. Sinds ik naar Papendal ben verhuisd - in augustus 2024 - zit ik in de VWO-eindexamenklas op een topsporttalentschool in Arnhem. Het combineren van topsport en onderwijs is een flinke uitdaging, maar ik ben vastberaden om ook hierin te slagen. Naast de training en school probeer ik altijd tijd te vinden voor vrienden en familie. Even voetballen, met vrienden afspreken of gewoon ontspannen zijn de momenten die me helpen om alles in balans te houden.

Elke dag die ik in de sport doorbreng, herinnert me eraan hoe leuk en bijzonder ik dit pad vind. Het is zwaar, er zijn momenten van twijfel en vermoeidheid, maar dat hoort er voor mij ook bij. Mijn beperking is nooit een obstakel geweest – het is een deel van wie ik ben, en het heeft me geleerd dat je met  doorzettingsvermogen een heel eind kan komen.
Ik kijk uit naar wat de toekomst zal brengen. Ik weet dat ik nog een lange weg te gaan heb, maar met de steun van mijn familie, coaches en vrienden hoop ik uiteindelijk mijn droom te bereiken: de Paralympische Spelen.